Καθρέφτες, χαρτοπόλεμος
απελπισία κίτρινη
ζαρωμένη κοιλιά απ’τη νηστεία
και το αλύκτισμα των σκύλων
κάπου μετά την ενδέκατη βραδινή.
Το κρεβάτι τυλίγεται με δίχτυ
το νύχι πιάνεται από μια τρύπα
την ξεχυλώνει επίμονα
μέχρι να χωρέσει το δάχτυλο.
Τι νόημα έχει να περάσει
μέσ’απ’την τρύπα το δάχτυλο;
Είναι απλώς το νόημα που χάνεται
ανάμεσα στα σώματα και τα σεντόνια
και εμφανίζεται κάτω απ’το κρεβάτι
στον κρυμμένο φόβο.
Η πόρτα ανοιχτή, μπαίνει αέρας
ένα μικρό λαμπάκι
φωτίζει ενοχικές απώλειες.
Αντί για όνειρα γλυκά
χαρακώνω το κραγιόν μου.
απελπισία κίτρινη
ζαρωμένη κοιλιά απ’τη νηστεία
και το αλύκτισμα των σκύλων
κάπου μετά την ενδέκατη βραδινή.
Το κρεβάτι τυλίγεται με δίχτυ
το νύχι πιάνεται από μια τρύπα
την ξεχυλώνει επίμονα
μέχρι να χωρέσει το δάχτυλο.
Τι νόημα έχει να περάσει
μέσ’απ’την τρύπα το δάχτυλο;
Είναι απλώς το νόημα που χάνεται
ανάμεσα στα σώματα και τα σεντόνια
και εμφανίζεται κάτω απ’το κρεβάτι
στον κρυμμένο φόβο.
Η πόρτα ανοιχτή, μπαίνει αέρας
ένα μικρό λαμπάκι
φωτίζει ενοχικές απώλειες.
Αντί για όνειρα γλυκά
χαρακώνω το κραγιόν μου.