Ο Απρίλης είναι ένας καλός μήνας για να πεθάνεις. Έχει μεγάλες ημέρες, Σάββατα σταύρωσης και Κυριακές μνημοσύνων. Και νηστεία. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα του δείπνου στάθηκα στην άκρη της πόρτας και κοίταξα την άδεια τραπεζαρία. Πιάτα γεμάτα με σιωπή, ποτήρια κενά σημασίας και κεριά υπέρ υγείας. Πώς θ’ απλώσω τώρα τις σάρκες μου; Σκέφτηκα. Έξω περιμένει κόσμος κι εγώ δεν έχω τίποτε άλλο. Ναι, αλλά αν πρόκειται για θυσία; Ξανασκέφτηκα. Κι έτσι σιγά σιγά άρχισα να με κόβω. Χόρτασαν όλοι, δεν έχω παράπονο. Αυτοί βέβαια πάντοτε είχαν…