Θάλασσα

Δεν πήγαμε στη θάλασσα
είμαστε η θάλασσα.
Τα πουλιά κάθισαν
ακίνητα στο βράχο
κι έκλαψαν.
Κάτω από τις πέτρες
έπλεκαν τις ρίζες τους
τα αρμυρίκια.
Πονάει
όταν σηκώνουμε κύμα
γιατί δεν θέλει η ψυχή
να αγριεύει
από ξένους ανέμους.

Κατάπια έναν ωκεανό ψέματα
και ξερνούσα ψόφια όνειρα
τώρα πια καταλαβαίνω
την αξία των κυμάτων
φουσκώνουν, ξεφουσκώνουν
και θάβουν στ' αφρισμένο τους λευκό
βιαστικά τις αναμνήσεις.