Μπορείς
να μου δαγκώσεις
το χέρι
αν θες
είπα.
Ευχαριστώ
θα το σφίξω μόνο
πολύ
να ξεσπάσω σε κάτι
που αναπνέει
ανθρώπινα
να μεταγγίσω
τον πόνο
να διχοτομηθεί
πάνω στα δάχτυλα
του χεριού σου
είπε.
Εντάξει λοιπόν
είπα.
Σ’ ευχαριστώ.
Δεν έχω
φιλιά
ούτε λουλούδια βλέπω
εδώ τριγύρω
όμως να, πάρε
ένα φύλλο
είναι για σένα
είπε.
Δύο καμπύλες
και μια ευθεία
καταμεσής
κόκκινο πουθενά
πόνος κανείς
θυμάμαι
για πάντα.
Η αγάπη είναι πράσινη.
